Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)րկ•վել

Ստուգաբանություն

զրկելից ◆ Զրկվեցան նրա շնորհիվ բազմազան բարիքներից։ (Մամուլ) ◆ Մի եղբոր ձեռքով զրկվեցա… թագից թագուհուց։ (Շիրվանզադե) ◆ Պառավը մի քանի օր վրա-վրա զրկվեց կաթից։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Նա աենայն անպատվություն սիրով կրում էր միայն նրա համար, որ իր ստացած ամսական մի քանի մանեթիցը չզրկվի: (Ղազարոս Աղայան) ◆ Ձեր աշակերտները… զրկվում են բարոյական վսեմ զգացմունքներից։ (Ղազարոս Աղայան)
ունեցածից թափուր՝ զուրկ դառնալ, այլևս չունենալ, կորցնել ունեցած մի բան ◆ Բայց այդ տխուր սփոփանքից էլ նա զրկվեց: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Էս ձևով ոչ մատաղ սերունդը կտուժի ու կզրկվի, ոչ էլ հեղինակն ու գրականությունն։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Դաշտերը զրկվեցին կանաչից։ ◆ Միթե շրջկոմի աքրտուղարը այդ բոլորից պետք է զրկված լինի։ (Բոգդան Վերդյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ deprive, abnegate, bereave, bereave, degrade, debar գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лишаться, лишиться (ru) ‎(lišatʹsja, lišitʹsja), обездоливаться, обездолиться (ru) ‎(obezdolivatʹsja, obezdolitʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։