զրնգուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•ր(ը)ն•գուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. զրնգացող ◆ Արծաթե զանգը ավելի զրնգուն է։
  2. զիլ ու հստակ ձայն հանող, հնչեղ ◆ Ի՜նչ անունդ - զրնգուն ձայնով բացականչեց Մուշեղը։ Սերո Խանզադյան
  3. աղմկոտ, աշխատանքային եռուզեռի ձայներով լեցուն (փխբ․) (բնստ․) ◆ Այս այգաբացի երթը զրնգուն իմ բարձրաշառաչ երգն է ավետել։ Եղիշե Չարենց
  4. զրնգոց (բնստ․) ◆ Զրնգուն խիդ։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Երգում էր նա երգը խառնած հրանոթի զրնգունին: Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. զրնգուն, զնգզնգուն, հնչեղ
  2. տե՛ս աղմկոտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]