էլեգիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•լե•գի•ա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< элегия < հուն. elegeie < elegos բողոք

Գոյական

  1. (նորբ․) Թախծոտ երգ կամ բանաստեղծություն, եղերերգ անտիկ բանաստեղծության մեջ որոշակի ձև ունեցող երկտողանի ստեղծագործություն, որ ուներ բազմազան բովանդակությու․ հետագայում հռոմեական բանաստեղծության մեջ գերազանցապես սիրային բովանդակությամբ էր բնութագրվում, թախծային երանգով ◆ Հունական պոեզիայում օդային հակադիր բովանդակություն ուներ էլեգիան։
  2. նոր բանաստեղծության մեջ քնարական ստեղծագործություն, որ օժտված է թախիծով և նվիրված է սիրային թեմաներին կամ ընդհանուր բնույթի խոհերի ◆  Էլեգիա գրված Վենետիկում։ Եղիշե Չարենց
  3. սիրային կամ ընդհանուր խոհական բնույթ ունեցող որոշ երաժիշտական երկերի անվանւմ։ ◆ Էլեգիայի թախծոտ մեղեդու ներքո բեմ է ելնում…մի ատանի։
  4. (երաժշտ․) տխուր, թախծոտ, բնույթի գործիքային կամ վոկալ փոքրածավալ երաժշտական ստեղծագործություն
  5. (գրկն․) տե՛ս եղերերգություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. եղերերգ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։