էլեկտրալուծույթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛlɛktɾɑluˈt͡sujtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էլեկտրալուծոյթ

վանկեր՝ է•լեկտ•րա•լու•ծույթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. քիմիական նյութ, որը լուծման' քայքայման է ենթարկում իր միջով էլեկտրական հոսանք անցնելուց։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]