էպիգրամ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɛpiɡˈɾɑm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•պիգ•րամ 

Ստուգաբանություն

<эпиграмма <հուն. epigramma մակագություն

Մակբայ

1. (գրկն․) ծաղրական կարճ ոտանավոր կամ ասույթ (գրկն․)◆ Հավաքվել էին լսելու… երրորդի կծու էպիգրամներն պամֆլետները՝ ուղղված որևէ խավարամիտ հայ լրագրողի։ (Արփիար Արփիարյան)
2. հին հույների մոտ արձանագրությունը, մակագրությունը (շենքերի, հուշարձանների, նվերների վրա)

Հոմանիշներ

1. ծաղրասություն, մակագիր (գրկն․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
էպիգրամային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ quip գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ freddura, battuta, frizzo հոլանդերեն՝ հունարեն՝ σκώμμα, χαριτολόγημα, πείραγμα շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ эпиграмма (ru) ‎(epigramma) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ plaisanter

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։