ըղձական

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [əʁd͡zɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըղ•ձա•կան 

Ածական

1. իղձ, փափագ արտահայտող, պարունակող ◆ Գուցե կանչիս հնչյունները ըղձական թափանցեն այն գերեզման։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Երկինքը մեջն է հոգվույն տաք ու երկիրս ալ աչքին ներքև ըղձական: (Դանիել Վարուժան)
2. իղձ հարուցող, ցանկալի
3. տե՛ս ըղձական եղանակ ◆ Ըղձական անցյալի ապառնին ցույց է տալիս ենթակայի մի գործողություն, որի կատարումը անցյալում ցանկալի էր։ (Դասագիրք)

Հոմանիշներ

1. բաղձական, տենչական, ցանկական
2. տե՛ս ըղձալի

Արտահայտություններ

1. ըղձական եղանակ - բայական եղանակ, որ արտահայտում է խոսողի ցանկությունը, իղձը գործունեությունը կատարելու կամ չկատարելու

Բաղադրյալ բառեր
ըղձականակերտ ըղձականություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։