ըմբոստացնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [əmbɔstɑt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըմ•բոս•տաց•նել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. ըմբոստանալ-ի պատճառական, ըմբոստանալ տալ, ըմբոստության մղել, հրահրել, դրդել ◆ Խ Աբովյանը… աշխատում է ըմբոստացնել հայ ժողովուրդը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բուրբոնը պետք է միայն մեկ որոշում տար… Մրթալ գյուղերն ու քաղաքները քարոզելու հեղափոխություն և ժողովուրդը ըմբոստացնելու բռնակալության դեմ։ (Վահան Թոթովենց)
  2. ըմբոստ դարձնել, ըմբոստություն ներշնչել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]