ըմբոստություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əmbɔstutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ըմբոստութիւն
վանկեր՝ ըմ•բոս•տութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- ըմբոստ լինելը ◆ Ուխտը ավարտեց Այրարատյան աշխարհի կոչը ըմբոստության։ Դերենիկ Դեմիրճյան , ◆ Վահան…վերադարձած է Պոլիս, ճիշտ զինվորական ըմբոստություն ծագելու նախընթաց օրը։ «Երևանյան օրեր»
- ըմբոստի արարք, վարքգիծ ◆ Հետո մեզ դուրս արին այդ բարեկիրթ բակից, երբ փորձեցի մանուկ ըմբոստությամբ վսեն վրեժխնդիր լինել։ Եղիշե Չարենց, ◆ Նրանք սկսեցին ըմբոստության նշաններ ցույց տալ Գոգոյի բռնապետության դեմ։ (Վահան Թոթովենց)
- ընդվզում, աբստամբություն ◆ Օ՜, անձկալի ժամեր միայնության, ընդվզումի, խոհի, ոգու ըմբոստության ու կորովի։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անհնազանդություն, անհպատակություն, ըմբոստամտություն, դիմահարություն, ընդվզանք, ընդվզություն, ընդվզում, հեստություն, ստամբակություն, անսաստություն, խեռություն, ըմբոստանք, պեռություն (ըմբոստ լինելը) (գվռ.)
- տե՛ս ապերասանություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։