Jump to content

ընդաբույս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընդաբոյս

վանկեր՝ ըն•դա•բույս 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. միասին բուսած, բնավորության մեջ ի բնե եղող, բնածին, բնատուր ◆ Նա ասում է, ազատությունը մարդու ընդաբույս բնազդումներից մեկն է։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս բնածին

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]