ընդդիմանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ընդ•դի•մա•նալ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. դեմ կանգնել, հակառակել, արգելք հանդիսանալ ◆ Ամեն ոք, ազնվատոհմ թե ռամիկ, չարաչար կպատժվի, երբ կնդդիմանա մեր կամքին։ (Րաֆֆի) ◆ Նա կամենում էր գրավել… և ընդդիմանալ ջարդել։ (Մուրացան)
  2. դիմադրել, հակահարված տալ ◆ Արևիկը այլևս չէր ընդդիմանում բուժակի ու մորաքրոջ պարզ միջոցառումներին։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Թրաքիայի, Մակեդոնիայի և Էլլադայի նվցաճման ժամանակ Հռոմը չկարողացավ ընդդիմանալ պոնտական զորքերին։ (Հրաչյա Քոչար)
  3. արգելք՝ խոչնդոտ ստեղծել ◆ Քեռիս զինվոր եղած ժամանակ ընդդիմացել է և իբրև հրացան է քաշել հրամանատարի վրա։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հակառակել, դիմակայել, ընդդիմակայել, հակառակվել, դիմակայանալ (հնց․), դեմ կանգնել, դեմ ու դարձ անել, դեմ հանդիման ելնել
  2. դիմադրել, դիմադարձել, ընդդիմադարձել, դիմադարձ լինել, դիմադիր լինել, աղագը կանգնել
  3. տե՛ս խոչնդոտել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]