ընդհարվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընդհարուել

վանկեր՝ ընդ•հար•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. միմյանց բախվել՝ զարկվել ◆ Նա ընդհարվեց իր մոր հետ հենց դռան շեմքին։ (Մամուլ)
  2. հակառակորդի հետ ոչ երկարատև բախում ունենալ, կռվել ◆ Նրանք ընդհարվում են գրության սխալ համարի, առդիր չլինելու և էլ ով գիտե ինչպիսի առիթով։ (Ակսել Բակունց) ◆ Պատահում էր, որ Կյորեսի տղաները գետում լողանալու ժամանակ ընդհարվում էին բուլկի ուտողների հետ։ (Ակսել Բակունց)
  3. տաք վեճի բռնվել, իրար դիպչել ◆ Բայց Բեշիրը Մարզպետունու հետ ընդհարվելու միտք չուներ։ (Մուրացան)
  4. կպչել, դիպչել մեկին՝ մի բանի
  5. հակասել, միմյանց հակառակ լինել (փխբ․) ◆ Նրանց շահերն ընդհարվում էին միմյանց։ ◆ Նրանց շահերը այդ հարցում ընդհարվում են։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բախվել, զարկվել, զարնվել, ընդդիմաբախել, ընդդիմահավրել, ընդհարկանել, ընդհարել, ընդդիմաբախ լինել, դիմաբախ լինել, իրար դիպչել, իրար զարնվել, ճակատ-ճակատի դիպչել
  2. տե՛ս կռվել
  3. տե՛ս վիճել
  4. տե՛ս դիպչել
  5. տե՛ս հակասել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]