Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•թեր•ցա•րան

Ստուգաբանություն

հատկապես կահավորված տեղ` ընթերցանության` գիրք կարդալու համար (սովորաբար գրադարաններին կից) ◆ Միջանցքները տանում էին տարբ սենյակներ՝ ննջարանը, ճաշասենյակը, ընթերցարանը։ (Գարեգին Սևունց)
նույնն է` ընթերցասրահ, ընթերցասենյակ ◆ Ընկերությունը իրավունք ունի կազմակերպելու ընթերցարաններ։ Հովհաննես Թումանյան
գրական ընթերցանության դասագիրք` ձեռնարկ, ընթերցանության նյութերի ժողովածու

Բաղադրյալ բառեր
ընթերցարանային ընթերցարանապետ ընթերցարանավար

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ читальня (ru) ‎(čitalʹnja), книга для чтения (ru) ‎(kniga dlja čtenija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։