Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•զի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բարձրասրուն, արագավազ որսի շուն (ժղ․) ◆ Պարսից սարվազները թազիների նման ամեն տեղ քրքրում էին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Քու յոթ թազին զիմ մեկ աղվես չկրնա բռնե։ Ահ
ընդհանրապես՝ շուն ◆ Թազի, թուլա միսս են կրծում, ինձ հալածում։ (Խաչատուր Աբովյան)
(փխբ․) շատ նիհար մարդ
Հավարիկ՝ արաբական ձի
(նորբ․) երկար սրունքներով որսի շուն

թազի դառնալ՝ էղնել - շատ նիհարել ◆ Թազի ա տայծե։ (Համբմարձում Գասպարյան) ◆ Պարայցավ էլավ թազի: (Հրաչյա Աճառյան)
թազին զոռով ավը չերթար Սեբաստիա՝ - ակամայից, բռնադատյալ
թազին էլ շունն է, շունն էլ թազի Կարին, Շիրակ՝ - թեև ամեն մարդ էլ մարդ է կոչվում, բայց իսկական մարդու և սովորական մարդու մեջ մեծ է տարբերությունը
հաչող թազին որս չի բռնե՝ անի Կարին՝ - մեծախոս՝ շատախոս մարդը գործ չի անի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ борзая (ru) ‎(borzaja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։