թախանձալի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑχɑnd͡zɑˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•խան•ձա•լի
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- թախանձանքով համակված, թախանձանք արտահայտող, աղաչալից ◆ Շինծու սերն հայտնեց, յուր հուսահատությունը նկարագրեց և վերջապես արձագանք մի խնդրեց յուր թախանձալից ձայնին։ (Սողոմոն Տարոնցի) , ◆ Ավետիսը իր թախանձալից նամակով ամառանոցը թողել էր եղբոր խղճին։ Ֆրանց Վերֆել
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- թախանձագին, թախանձաշատ, բազմաթախանձ, աղերսագին, աղերսալի, աղերսալիր, աղերսալից, աղերսաշատ, պաղատագին, պաղատալի, պաղատալիր, պաղատալից, պաղատաշատ, բազմապաղատ, մեծապաղատ, աղաչագին, աղաչալի, աղաչալիր, աղաչալից, աղաչածատ, թախանձական, աղաչական, աղերսական, պաղատական
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։