Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թախծութիւն

վանկեր՝ թախ•ծութ•յուն

Ստուգաբանություն

թախծանք ◆ Մերժման թախծությունը նկատեց և Սանվելը, մտածել փոքր-ինչ զվարճացնել նրան։ (Րաֆֆի) ◆ Կուրախանանք, երբ թախծության մեջ սիրելի անձ մը այցելության գազելի։ (Արփիար Արփիարյան)
թախիծ, տխրություն արտահայտող (փխբ․) ◆ Վեպեր թախծության, տխրության տաղեր։ Եղիշե Չարենց
ցավ, կսկիծ ◆ Եվ թախծությունը շարելսկսավ մի հին խոցի տակմի օձի նման։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։