թախծություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑχt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թախծութիւն

վանկեր՝ թախ•ծութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. թախծանք ◆ Մերժման թախծությունը նկատեց և Սանվելը, մտածել փոքր-ինչ զվարճացնել նրան։ (Րաֆֆի) ◆ Կուրախանանք, երբ թախծության մեջ սիրելի անձ մը այցելության գազելի։ (Արփիար Արփիարյան)
  2. թախիծ, տխրություն արտահայտող (փխբ․) ◆ Վեպեր թախծության, տխրության տաղեր։ Եղիշե Չարենց
  3. ցավ, կսկիծ ◆ Եվ թախծությունը շարելսկսավ մի հին խոցի տակմի օձի նման։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս թախիծ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]