թախծություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑχt͡sutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թախծութիւն
վանկեր՝ թախ•ծութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- թախծանք ◆ Մերժման թախծությունը նկատեց և Սանվելը, մտածել փոքր-ինչ զվարճացնել նրան։ (Րաֆֆի) ◆ Կուրախանանք, երբ թախծության մեջ սիրելի անձ մը այցելության գազելի։ (Արփիար Արփիարյան)
- թախիծ, տխրություն արտահայտող (փխբ․) ◆ Վեպեր թախծության, տխրության տաղեր։ Եղիշե Չարենց
- ցավ, կսկիծ ◆ Եվ թախծությունը շարելսկսավ մի հին խոցի տակմի օձի նման։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս թախիծ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։