թակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թակ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *təg- (*təg-no-)՝ *(s)teg- «ձող, մահակ, կոպալ» արմատից. հմմտ. լատիներեն tignum (< *tegnum) «շինափայտ, գերան», հին վերին գերմաներեն stechho «կոպալ, գավազան, ցից», հին շվեդերեն staki «ձող»։

Գոյական

1. փայտե ձող, ծանր գնդաձև լամ խորանարդաձև գլխով, որով ցիցը վասում են հողի մեջ, թոխմախ
2. նույնպիսի ձող, թութ թափելու համար
3. տափակացրած ամուր փայտե ձող լվացքը կամ բուրդը ծեծելու համա, տափան
4. փայտե մեծ մուրճ, թիթեղագործական աշխատանքների համար
5. ծեծ
6. տե´ս թակիչ
7. դարպասի վրա ամրացված փոքրիկ մուրճաձև հարմարանք, դուռը բախելու համար
8. (խոհր․) խոհանոցային փայտյա թակ

Հոմանիշներ

1. թոխմախ, թայտամուրճ
2. տափան, թոխաճ
3. դռնաթակ (դռթակ), դռնահար, ուռնակ, կափ
4. տե´ս ծեծ
5. տե´ս թակիչ
6. տե´ս թակաղ

Արտահայտություններ

1. թակ ուտել - ծեծվել ◆ Թակ կերած տղա։ (Ձեռագիր)
2. թակ տալ - ծեծել
3. թակ (ու) մհակ - կռիվ, ծեծկռտուք, տուրուդմփոց ◆ Մարթ լսար՝ կը գիդար թա ըստեղ թակ ու մհակ կա։ (Ձեռագիր) ◆ Ախր մին տեղ վեր ղլմղալ, թեկը մհակ չինի, քթըպռոշ չի ճարթվի, արյուն չի տյուրյուր կյա, հի՞նչ տեղ ա։ (Տմբլաչի Խաչան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ beetle գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ колотушка (ru) ‎(kolotuška), молоток (ru) ‎(molotok), било (ru) ‎(bilo), кухонный молоток (ru) ‎(kuxonnyj molotok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թակ 

Ձայնարկություն

1. որևէ բան թակելու, ծեծելու ձայնը

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

թակ3

1. Խարբերդ՝ փոքրիկ տախտակ, որի վրա հնում գրվում էր այբուբենը և որըաշակերտը դպրոցական մյուս պիտույքների հետ դպրոց էր տանում ◆ Եվ մի օր էլ Թորիկի կրծքին կախեցին թակը և տարան դպրոց։ (Վահան Թոթովենց)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։