թաղքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թաղ•քել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. տե՛ս թաղկել ◆ Նա ձեռքը տարավ դեպի գլուխը, մատները կպան լյարդացած արյան, թաղքած մազերին։ Սերո Խանզադյան ◆ Լեզուդ լալկի, մազդ թաղքի, գլխիդ կպչի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ձորերի ստվերոտ լանջերին տեղ֊տեղ մնացած ձյունը թաղքել էր։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]