թամամ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•մամ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. տե՛ս ամբողջ ◆ Թամամ աշխար պտիտ էկա։ (Ստեփանոս Նազարյանց)
  2. ամբողջովին ◆ Ամենը թամամ է, բայց վատ է բանդ։ Հովհաննես Թումանյան
  3. լիովին ◆ Այ աղջիկներ, թամամ հրեշտակ ◆ Իսկ թե ճիշտ կուզեք՝ ավազակ, թամամ ավազակ։ Եղիշե Չարենց
  4. իսկական ◆ Շնորհակալություններս աստված թամամին հասցնի։ «Երևանյան օրեր»

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թամամ անել
    1. լրացնել
    2. ավարտել, վերջացնել ◆ Յիփ օր Նունեն գիմնազիի կուրսը լավ թամամ կոնե, նրա վուրթերգրութինը էնչախը կու հաստատիլ տամ։ (Գարեգին Սևունց)
  2. թամամ ինել՝ ըլնիլ
    1. լրիվ լինել, լրանալ ◆ Տուն հավասար թամամ են, Ղարիբ ղուշըտուն պիրիք։ Ահ ◆ Էսօր թամամ է ըլում քառասունհինգ տարի էն օրեմեն, իփ ուր միր ազիզ Սիրունուշը հայոց թատրոնի վարթն ու զարթն էլավ։ (Խաթաբալա) ◆ Տանջվում իմ, վուր քիզ էտ օրը գցեցի ու հմի պակասը թամամ ըլի՞: (Գարեգին Սևունց)
    2. ամեն ինչով լավը լինել, կատարյալ լինել ◆ Շատ թամամ իսան ա։
  3. թամամ չէ Նոր Նախիջևան՝
  4. վերնտունը թամամ չէ, Կարին՝ խելքը պակաս է ◆ Աս կնգանը վերնըտունը թամամ չէ։ (Հակոբ Մանանդյան)
  5. թամամ խոսքը էշին՝ իշուն կ(ա)սեն
  6. թամամ խոսքը էշին ես ասում, մարդ պետք է հասկանա իերն ուղղված ակնարկի՝ անուղղակի խոսքի իսկական՝ բուն իմաստը

Աղբյուրներ[խմբագրել]