Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թայ•թուշ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

տե՛ս հասակակից ◆ Գիշերն էր մթնում թռչում, որ չերևա իր թայ֊թուշին, ոչ պարտքատեր աղա-փուշին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա… ընկեր հարևանի, թայ-թուշի (հասակակից) սիրելին էր։ (Պերճ Պռոշյան)
ընկեր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։