ընկեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«ընկեր» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Կազմված է ըն(դ) նախդիրից և կեր արմատից և բուն նշանակում է «միասին ուտող, հացակից, ճաշակից»։ Նույնատիպ կազմություն ունեն նաև գոթերեն, լատիներեն, ֆրանսերեն տարբերակները։

Գոյական

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ ըն•կեր 

  1. մտերմությամբ, սիրով մեկի հետ կապված մարդ, բարեկամ
  2. միասին աշխատող, աշխատակից, գործակից
  3. զբաղմունքով, գործունեությամբ մեկի հետ կապված մարդ, ընկերակից
  4. միասին ճանապարհ գնացող, ընկերակից
  5. գաղափարով մեկի հետ կապված, համախոհ, կողղմնակից
  6. որևէ կոլեկտիվի, հասարակական միջավայրի և այլն անդամ ◆ Ինստիտուտի երկու ընկեր մասնակցեցին խորհրդակցությանը։
  7. խՍՀՄ-ում քաղաքացիների միմյանց դիմելու հարգական բառ
  8. նախորդ երկու իմաստներով գործածվում է անունների և ազգանունների հետ՝ քաղաքացի նշանակությամբ
  9. ամուսին (խսկց․)
  10. սիրած, սիրով մեկի հետ կապված անձ
  11. զույգ կազմող իրերի, հացնելիքի և այլն յուրաքանչյուր հատը, թայ
  12. մեկից անբաժան, միշտ նրա հետ գտնվող կամ ծառայող բան (ձի, զենք, զգեստ և այլն) (փխբ․)
  13. անբաժան ուղեկից, այն, ինչ որ մեկին բաժին է ընկել կյանքում, բախտ, ճակատագիր, վիճակ ◆ Մեզ մաքառումն է միշտ ընկեր եղել և ընդվզումը օտար լծի դեմ։ (փխբ․)

Ածական

հավասար, նման

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ընկերակից, բարեկամ, մտերիմ, զուգակից (մտերմությամբ, սիրով մեկի հետ կապված մարդ)
  2. աշխատակից, գործակից, գործընկեր, հարակաշ, համշիրակ (միասին աշխատող, գործունեությամբ մեկի հետ կապված մարդ) (հնց․)
  3. աղոոհաց(ա)կեր (ժղ․), թասընկեր, ռափիկ (կերուխումի ընկեր) (հնց․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ընկեր դառնալ, ընկերանալ մեկին
    1. ընկերանալ, ընկերակցել
    2. հավասարվել, նմանվել
    3. գործակցել, գործակից դառնալ
  2. ընկեր բարեկամ

Աղբյուրներ[խմբագրել]