Jump to content

թառանչել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑrɑnˈt͡ʃʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•ռան•չել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. խոր հառանչանք արձակել, հոգոց հանել ◆ Մի հառաչ դուրս եկավ աչքերս աղբրականների հետ գնացին, մղկտում եմ, հեծկլտում եմ, թառաչում եմ: (Պերճ Պռոշյան)
  2. փնչալ, հևալ ◆ Նորաբողբոջ բուրժուազիան կուշտ ճաշից հետո իր ճարպոտ վորովայնը զովացնում էր թառանչելով ու բղկոց տալով։ (Շիրվանզադե) ◆ Սուլելով ու թառաչելով… անցավ շոգեկառք։ (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս հառաչել
  2. տե՛ս հևալ, փնչալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]