թավալգլոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թաւալգլոր

վանկեր՝ թա•վալ•գ(ը)•լոր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

Մակբայ

  1. թավալգլոր եղող, թավալգլոր լինելով ◆ Ինչ հաճելի է մաքուր օդում զբոսնել սահնակով, թավալգլոր խաղալ ձնագնդի։ (Մամուլ)
  2. սրընթաց հոսելով ◆ Սրընթաց գետակներ, որ շառաչով, ահագին քարեր տանելով թավալգլոր իջնում էին սարի լանջով։ (Ակսել Բակունց)
  3. գետնի վրա այս ու այն կողմ դառնալով, գալարվելով, թպրտալով
  4. չափազանց արագ, միմյանց շատ արագ հաջորդող՝ հաջորդելով ◆ Դեպքերի թավալգլոր արագությամբ ընկավ նաիրյան այդ քաղաքը։ Եղիշե Չարենց , ◆ Թավալգլոր էին լինում դաժան քուրմերի գլուխները։ (Ղազարոս Աղայան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. թավալագլոր, խաղագլոր, գլխագլոր, գլդիգլոր, գնդիգլոր, գլդոր–գլդոր, գլդոր–մնդոր, կլմպոշտիկ, կլմպնդրիկ, կլպնդրիկ, կլտիպոզ, կլտիպուզ, ապլապուպուզ, ապլապճիկ, աքլապոպոզ, թախլաբոզ, թախլախորիսխ (գվռ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թավալգլոր անել, բերել, դարձնել
    1. թավալել ու գլորել
    2. կործանել
  2. թավալգլոր գալ՝ լինել՝ տալ
    1. թավալվել ու գլորվել ◆ Ճչում էի ես ամբողջ գիշերը կացարանիս մեջ անկողնումս թավալգլոր գալով։ (Պերճ Պռոշյան)
    2. կործանվել

Աղբյուրներ[խմբագրել]