թարախ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑˈɾɑχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•րախ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *toro-՝ *(s)ter- «անմաքուր հեղուկ, աղբ, ապականել» արմատից՝ -ախ ածանցով. հմմտ. ավեստերեն star «կեղտոտվել», նորվեգերեն stor «փտում, նեխում», այլև՝ հայերեն թրիք։

Գոյական

1. մարմնի հյուսվածքների մեջ բորբոքումների հետևանքով քայքայված արյունից և հյուսվածքներից գոյացող մանրէածին դեղնասպիակավուն թանձր գարշահոտ հեղուկ
2. հիվանդագին, արատավոր երևույթ հասարակական կյանքում (փխբ․)
3. թարախի նման հեղուկ (փխբ․)
4. անաշխատ եկամուտ, ուրիշի աշխատանքի յուրացրած արդյունք, լեղի (փխբ․)

Հոմանիշներ

1. վահր, ժահր, շարավ, վարամ (հնց․), ցում (նեխած), գռեխ (գվռ.), քեն, քեմ (վերքի),

Արտահայտություններ

1. թարախ ու գռեխ ուտող - չարասիրտ, հարստահարիչ, կեղեքող
2. թարախ բռնել՝ կապել - թարախակալել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ puss, matter գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гной (ru) ‎(gnoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

թարախ2

1. Հայերեն բարբառային բառ

2. Մուշ՝ թերխաշ (ձվի մասին)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։