թափուկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑˈpʰuk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•փուկ 

Գոյական

1. թափված, դեն ածած բան
2. տե՛ս թափոն
3. Սեբաստիա՝ թափած՝ թափթփած բան ◆ Թափուկը ժողվե։ (Հրաչյա Աճառյան)
4. (կնչ․) բնական որևէ պատճառով ընկած ծառ կամ ծառի ճյուղեր (հիմնականում վերաբերում է չորացած ծառերին)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
թափուկավայր թափուկատեղ թափուկատար

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ debris, breakage, keeks գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ отбросы (ru) ‎(otbrosy), отходы (ru) ‎(otxody), опад (ru) ‎(opad), валежник (ru) ‎(valežnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Հայերեն բարբառային բառ

1. Նոր Բայազետ, Ղազախ, Վան՝ նույնն է՝ թափիկ ◆ Մե ջուխտ թափուկ զարկեց Դավթի վեր դոշին։ Սասնա ծռեր ◆ Էկավ ետևանց մե թափուկ Բուրզու քամկին զանեց։ Ահ

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։