թաքուն

Հայերեն

«թաքուն» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [tʰɑˈkʰun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•քուն 

Ածական

1. ուրիշներից թաքցրած, ծածուկ, գաղտնի ◆ Դե, առ, տեղի տակին թաքուն կեր։ Հովհաննես Թումանյան , ◆ (Քաջիկը) թաքուն բարձրացավ տանիքի վրա, նայեց լուսամուտից։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Գաղտնի հառաչանքներով, թաքուն արտասուքներով չէի ողբալ մեկի ծերությունը և մյուսի ծաղիկ հասակը։ (Մուրացան)
2. քողարկված ◆ Երբեմն ես լսում էի առվակների խոխոջմունքը, որոնք թաքուն վազում էին թփերի միջով։ (Րաֆֆի)
3. ուրիշների համար աննկատելի, ուրիշներից առանձին՝ մեկուսի ◆ Այնժամ էլ չէիր ինձ հանգիստ տալիս՝ սրտիս ականջին խոսելով թաքուն։ Հովհաննես Թումանյան
4. ուրիշների համար անլսելի, շշուկով, ցածր ◆ Լավ աղբյուրը… իր խնամողների երեսին խնդում, ծիծաղում է ականջին քչփչում, թաքուն բաներ ասում։ (Ղազարոս Աղայան)
5. գաղտնիքներ պարունակող, իր մեջ գաղտնիքներ ունեցող՝ պահող ◆ Թաքուն խոսք։ ◆ Թաքուն զգացումներ՝ մտորումներ։ ◆ Եվ կամաց-կամաց տագնապը թաքուն իջնում էր նրա կարոտի վրա։ Եղիշե Չարենց
6. (փխբ․) աննկատելի, անզգալի, աննկատելիորեն կատարվող՝ տեղի ունեցող ◆ Թաքուն շարժում՝ առաջխաղացում։ ◆ Ես քեզանից թաքուն ոչինչ չունեի։ (Րաֆֆի) ◆ Նրա զորքերը համաձայն իրանց զորավարի թաքուն հրահանգին դավաճՍոնան մի թաքուն տեղ նստած լաց էր լինում։անեցին։ (Մուրացան)
7. (փխբ․) չբացահայտված, դրսևորում չստացած, անհայտ մնացած ◆ Թաքուն ձիրք։ ◆ Երբ որ ես այս իրիկուն գոտիս քակեցի, գտա անոր մեջ թաքուն ուլունք մը ու խեցի։ (Միսաք Մեծարենց)
8. թաքցրած, թաքցված, թաքստոցում պահված ◆ Գաղթելուց առաջ նա հանեց թաքուն գանձերը։ ◆ Սոնան մի թաքուն տեղ նստած լաց էր լինում։ (Րաֆֆի)
9. (փխբ․) դեռևս չհայտնաբերված՝ չբացահայտված՝ չճանաչված ◆ Բնության թաքուն խաղեր։, ◆ Ին՞չ թաքուն շնորհների տեր ես եղել։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Բաց է արել մարմնի ◆ թաքուն գանձերը։ (Վահան Թոթովենց)
10. (փխբ․) իր մեջ պահած՝ թաքցրած, ուրիշներին չասած, չարտահայտած ◆ Դու՛ք էլ, սարի սիրուն ծաղկու՛նք, թաքուն մի ցավ ունիք լուռ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Կգա ժամանակ, սիրով կյանք կտանք ու կբորբոքենք մեր հյուրը թաքուն։ Հովհաննես Հովհաննիսյան , ◆ Իր երազանքը սուրբ, իր ըղձանքը թաքուն անիմաստ է եղել։ Եղիշե Չարենց
11. ◆ Նրա մեջ ինչ թաքուն ուժեր կան։ ◆ Նրա հոգում թաքուն շատ բաներ կան։ , ◆ Ես թաքուն պահած գանձեր ունեմ։ (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ

1. գաղտնի, ծածուկ, գաղտնածածուկ, թաքնածածուկ, գաղտուկ, գաղտագողի, թաքթաքուր, թաքթաքուտ, գաղտիկ՝ (հզվդ․), գաղտլիկ, զանխուլ, տափիկ-մափիկ
2. տե՛ս աննկատելի

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ occult, latent, hidden, secret գերմաներեն՝ geheimnisvoll դանիերեն՝ kryptisk թուրքերեն՝ şifreli իսպաներեն՝ críptico իտալերեն՝ misterioso հոլանդերեն՝ cryptische հունարեն՝ αινιγματικός շվեդերեն՝ kryptiska պորտուգալերեն՝ oculto ռուսերեն՝ тайный (ru) ‎(tajnyj), скрытый (ru) ‎(skrytyj), сокровенный (ru) ‎(sokrovennyj), заветный (ru) ‎(zavetnyj), тайком (ru) ‎(tajkom), тайно (ru) ‎(tajno), втайне (ru) ‎(vtajne), украдкой (ru) ‎(ukradkoj) վրացերեն՝ cryptic ֆրանսերեն՝ sibyllin

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։