առանց բավականաչափ կշռադատելու գործող՝ մի բան անող կամ ասող, ոչ լուրջ ◆Դուք շատ եք զբաղվում այդ թեթևամիտ բանաստեղծով։ (Վահան Տերյան)◆Նա մի երիտասարդ էր, մոտ քսան ու հինգ տարեկան այն թեթևամիտ երիտասարդներից մեկը, որ աճում, բարձրանում են՝ միշտ տղա մնալով։ (Րաֆֆի)
առանց բավականաչափ կշռադատելու կատարվող՝ ցուցաբերվող, չմտածված ◆Մուրճի բանաստեղծները չափազանց թեթև երկունք են երևան բերում և…թեթևամիտ վերաբերմունք դեպի արվեստը։ (Ցոլակ Խանզադյան)
թեթևսոլիկ ◆թեթևամիտները կըսեն, ֊ինչ գործունյա մարդ։ Հակոբ Պարոնյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
