Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•թե•վա•միտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

առանց բավականաչափ կշռադատելու գործող՝ մի բան անող կամ ասող, ոչ լուրջ ◆ Դուք շատ եք զբաղվում այդ թեթևամիտ բանաստեղծով։ (Վահան Տերյան) ◆ Նա մի երիտասարդ էր, մոտ քսան ու հինգ տարեկան այն թեթևամիտ երիտասարդներից մեկը, որ աճում, բարձրանում են՝ միշտ տղա մնալով։ (Րաֆֆի)
առանց բավականաչափ կշռադատելու կատարվող՝ ցուցաբերվող, չմտածված ◆ Մուրճի բանաստեղծները չափազանց թեթև երկունք են երևան բերում և…թեթևամիտ վերաբերմունք դեպի արվեստը։ (Ցոլակ Խանզադյան)
թեթևսոլիկ ◆ թեթևամիտները կըսեն, ֊ինչ գործունյա մարդ։ Հակոբ Պարոնյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։