թելատու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•լա•տու 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ծուռ կոթով, 3-4 ատամով երկաթե գործիք, որով գորգ, կարպետ և այլն գործողները փխում են թեզանի թելերին՝ թելերը տեղում խիտ և լավ նստեցնելու համար ◆ Գնա թելատուները բեր։ Սահակ Ամատունի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. թել տվող, որից թել է ստացվում, մանրաթելեր ունեցող (բույսերի մասին)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թելատու բույսեր

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•լա•տո 

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]