թեկն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թէկն

վանկեր՝ թե•կ(ը)ն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *toigu-no-` *teigu- «ուս, թև, ազդր» արմատից. հմմտ. կելտերեն *toibos (հին իռլանդերեն tōeb, tab) «կողմ», ռուսերեն стегно «ազդր, զիստ»։

Գոյական

  1. թիկունք (հնց․) ◆ Սաթենիկ տիկինը փափագում էր Արգավանի… բարձերի վրա թեկ ընկնելը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հենց այսպես թեկն տված ճանճուր իվանիչի քունը տարավ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե´ս թիկունք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]