Jump to content

թեմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թէմ

վանկեր՝ թեմ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. մի եպիսկոպոսի առաջնորդության ենթակա գավառ կամ շրջան, առաջնորդական վիճակ ◆ Առաջնորդը յուր թեմի սուլթանն է։ (Րաֆֆի) , ◆ Փիրվերդյանը նույն առավոտ էր եկել թեմի կենտրոնից։ (Շիրվանզադե)
  2. այդ վիճակի բնակչությունը
  3. եկեղեցու վարչական շրջան` կազմված մի քանի «գործակալ շրջաններից», որոնք իրենց հերթին բաժանվում են առանձին թխերի
  4. տարածքային-վարչական հոգևոր կազմակերպություն Հայաստանյաց Առաքելական եկեղեցում
  5. ռազմավարչական շրջան Բյուզանդական կայսրությունում

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. վիճակ, եկեղեցաթեմ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]

Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։