թերահավատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɛɾɑhɑˈvɑt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թերահաւատ

վանկեր՝ թե•րա•հա•վատ 

Մակբայ

1. հեշտությամբ չհավատացող, ոչ անվերապահորեն հավատացող, կասկածամիտ ◆ Բայց աշխարհը բարետեսներից չի բաղկացած, հոռետես ու թերահավատների թիվը նույնպես քիչ չէր։ (Պերճ Պռոշյան) , ◆ Նա թերահավատ մարդ է, չի կարող այս գործին սրտով կպչել։ , ◆ Սրվանձտյա իշխանի… լռությունը և խեթ, և օտար հայացքը, թերահավատ արհամարհանքը դուր չեկան Գադիշոյին։ Դերենիկ Դեմիրճյան , ◆ Կարինեն կկոցված, թերահավատ աչքերով նայեց նրան։ (Վիգեն Խեչումյան) , ◆ Հայր Սողոմոնը հառաչեց և գլուխը շարժեց թերահավատ։ Ստեփան Զորյան , ◆ Երիտասարդ թարգմանը զարմացած ու միանգամայն թերահավատ նայեցավ։ «Երևանյան օրեր» , ◆ Մինչև ցայն վայր կրոնքի մասին թերահավատ՝… երկնային ապավենի մը անհրաժեշտ հարկը ճանչցա։ (Գրիգոր Զոհրապ) , ◆ Լսվեցին ծանր, թերահավատ տնքոցներ։ Ստեփան Զորյան , ◆ Թող մնան այդ խոսքերը, մեղք է թերահավատ զրույցներ անել։ (Րաֆֆի)
2. թերահավատություն արտահայտող
3. վստահաություն չներշնչող, հավատալու, վստահելու ոչ լիովին արժանի, ոչ արժանահավատ
4. որի հավատը թերի է, կրոնին անվերապահորեն հավատ չնծայող (կրոն․)

Հոմանիշներ

1. կասկածամիտ, կասկածոտ, երկմիտ, կիսահավատ, անվստահ, սուղահավատ (հզվդ․), սակավահավատ, թերամիտ (գվռ.), չնահավատ, չնչահավատ,

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ little faith, distrustful գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ маловерный (ru) ‎(malovernyj), недоверчивый (ru) ‎(nedoverčivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։