թերություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական


վանկեր՝ թե•րու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լատ․ defectus

Գոյական

  1. թերի լինելը
  2. պակասավոր, անկատար լինելը ◆ Այդ հոյակապ տունը… ու միշտ երջանիկ լինելու համար ոչինչ թերություն չկար, այսօր այնպիսի տխուր տպավորություն էր գործում։ (Րաֆֆի)
  3. անավարտություն
  4. բնավորության պակասավոր կողմ, հատկություն ◆ Բայց նա ունի և ուրիշ շատ առավելություններ, որոնց համար կարժեր ներել յուր փոքրիկ թերությունները: (Մուրացան) ◆ Տեսել է միայն նրա մարդկային թերությունների կեղևը։ Եղիշե Չարենց
  5. մարմնական պակասություն, արատ
  6. որևէ բանի պակասություն, անբավարարություն (հնց․) ◆ Արդյոք մեր կատարած զննության մեջ թերությո՞ւն մը նշմարեցիք։ «Երևանյան օրեր» ◆ Գլխավոր
  7. թերությունն այն է, որ Շեքսպիրը հաշվի չի առել պատմական փաստը։ Հարություն Սուրխաթյան ◆ Այդ դատախոսական աշխատանքը ունի մի շարք թերություններ: (Մամուլ)
  8. կիսատ, կիսատություն ◆ Նա թերությունները լրացրեց պառավը յուր պատմություններով։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. (նորբ․) պակասություն, բաց, պակաս, անկատարություն, արատ
  2. սխալանք, վրիպանք
Արտահայտություններ[խմբագրել]

թերություն ունենալ - կատարյալ չլինել, պակասավոր լինել ◆ Ասա դու նրան, թե հայոց ընտանիքը այս և այն թերությունն ունի։ (Րաֆֆի)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։