կապակցում է զիջական երկրորդական նախադասությունը գլխավորի հետ. թեպետև, թեպետ, չնայած, չնայելով որ: ◆Ես չկամեցա օրիորդի վստահությունը թուլացնել, թեև մեր ձեռնարկությունը սաստիկ վտանգավոր էր։(Րաֆֆի)◆Նրա աչքերի մեջ մանկական արտահայտություն կար, թեև տասնհինգ տարեկան էր։Ակսել Բակոիւնց
կապակցում է զիջական երադգով հակադիր համադասական նախադասություններ: ◆Ոչինչ չեմ տեսնում, թեև տեսնում եմ ամեն ինչ, որ կա:։Շեքսպիր
կապակցում է զիջական բառեր, դարձվածքներ: ◆Սպանությունը, թեև անլեզու, հրաշախոս լեզվով արտահայտվում է։Շեքսպիր
(հզվդ.) բայց և այնպես, այնուամենայնիվ: ◆Աշխատասեր ու տոկուն ռանչպար մարդ էր նա, թեև միշտ աղքատ, զվարթ բնավորության տեր ու սրախոս։Հովհաննես Թումանյան
կապակցում է զիջական բնույթի միջանկյալ կամ պարզաբանող բառեր, բառակապակցություններ, նախադասություններ: ◆Բայց իմ կարծիքով,–– թեև ես ինքս այստեղ եմ ծնված,––... դա մի այնպիսի սովորություն է, որի խախտումն է ավելի պատիվ։Շեքսպիր
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
