թիզ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰiz]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թիզ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *tighiā- կամ *tig՛h- (երկրորդական ձև)՝ *steigh «քայլել, ելնել, բարձրանալ» արմատից, որտեղից՝ *st(o)igho-, *stigh-tā- «ճանապարհ, ուղի». հմմտ. հունարեն στις, -χος, στοσχος` «շարք, կարգ», հին իռլանդերեն teiht «գնալը, ընթացք», հին վերին գերմաներեն stīg «արահետ, աստիճան», steg «կամրջակ, ուղիղ գիծ», լատվիերեն stiga «արահետ»։

Գոյական

1. լայն բացված ձեռքի բութ ու ճկույթ մատների ծայրերի միջև եղած տարածությունը ◆ Թիզը օգտագործվում է որպես երկարության չափի միավոր:
2. թզաչափ տարածություն, փոքրիկ՝ չնչին տարածություն ◆ Ամեն անգամ, երբ այդպիսի բամբաչաներ եմ ուտում, բոյս մի թիզ կարճանում է, կարծես գետինն է մտնում: (Րաֆֆի)

Ածական

1. (փխբ․) շատ փոքրիկ, աննշան ◆ Բայց ինչ տեսներ իր այն մի թիզ բոյով:Եղիշե Չարենց
2. մի թիզ բոյ

Հոմանիշներ

1. ուղուկ, քիլ, կեղ
2. թզաչափ
3. փոքր
4. չնչին
5. մանր
6. ստոր
7. թեթև
8. երեխա
9. անարժեք, անկարևոր, երկրորդական, երկրորդային
10. անդրոշմ

Արտահայտություններ

1. թիզ բացել- տե′ս գուշակել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ span, hand գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пядь (ru) ‎(pjadʹ), длиною в пядь (ru) ‎(dlinoju v pjadʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։