թիթեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թիթէն

վանկեր՝ թի•թեն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հանդում՝ արոտավայրում ընկած ու չորացած աղբ, որ հավաքում են ու գործածում իբրև վառելիք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (ժղ․) ցան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թիթեն դառնալ- սմքել, չորանալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]