թշվառական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰʃvɑrɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թշուառական
վանկեր՝ թ(ը)շ•վա•ռա•կան
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- թշվառ մարդ
Ածական
- թշվառություն պարունակող՝ բերող, թշվառ
- անպիտան, չար, ողորմելի (առավելապես՝ կոչական և հանդիմանական խոսքերում)
- (փխբ․) սրիկա, ստահակ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- խեղճ, ողորմելի, չարքաշ, թշվառական, դժբախտ, անբախտ, տարաբախտ, չարաբախտ, ապերջանիկ, տառապյալ, հեգ, (հզվդ․) հիգական, չքավոր, աղքատ, տնանկ, դժվարակյանք, դժվարակենցաղ, չարակյաց, խեղճ ու կրակ, (բրբ․) հալական, հողգլուխ, ճարկտրած, փինատ, փեք, գեր ու գերբ, գեր ու եսիր
- անբախտ, չարաբախտ, վատաբախտ, տարաբախտ, ապաբախտ, ապերջանիկ, թշվառ, քամբախտ, (հզվդ․) դժվարաբախտ, եղերաբախտ, չարաբաստիկ, վատաբախտիկ, վատաբաստիկ, վատախտարակ, (բրբ․) սևաբախտ, սևօրիկ, զրաբախտ, չարաշուք, աղետաբեր, ձախորդ
- չքավոր, չունևոր, ընչազուրկ, անինչ, խեղճ, թշվառ, թշվառական, կարոտ, կարոտյալ, կարիքավոր, տնանկ, (հնց․) աբիոն, աղկաղկ, անստացիկ, անստացիչ, անքար, խարվակ, չքոտի, փանաքի, վատուկ, (բրբ․) անկուտ, անկուտի, ձեռքը դարտակ, ձեռքը կարճ, ձեռքը պակաս, տակը դատարկ, մորից մերկ, մորե մերկ, ավուր հացի կարոտ
- անտուն, անօթևան, անապաստան, տնազուրկ, անպատսպարան, անպատսպար, անհարկ, տնանգ, պլուտ (բրբ․)
- աղքատ, չքավոր, թշվառ, խեղճ, կարոտ, կարոտյալ, չունևոր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։