թովել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɔˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թո•վել 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *tou-` *teu- «բարեկամական ուշադրություն նվիրել, ուշադիր լինել» արմատից. հմմտ. միջին կիմրերեն tut «կախարդ, թովիչ»։ Աճառյանը բխեցնում է *steu- «բարձրաձայն գովել, օրհնաբանել» արմատից, որ ավելի քիչ հավանական է։

Գոյական

1. կախարդական միջոցներով իրեն ենթարկել՝ հպատակեցնել ( գազանների, սողունների )
2. հրապուրելով մեկին գրավել, գերել
3. փխբ. դյութել, կախարդել, զմայլեցնել
4. փխբ. հափշտակել, հրապուրել, տիրել ( հոգին, միտքը )

Հոմանիշներ

1. հրապուրել ( կախարդական միջոցներով հնազանդեցնել՝ իրեն ենթարկել ( գազանների, սողունների ))

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ to enchant; to charm; to attract գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ завораживать, заворожит, обвораживать, обворожить, чаровать, очаровать, заколдовывать, заколдовать, заклинать, закласть (ru) ‎(zavoraživatʹ, zavorožit, obvoraživatʹ, obvorožitʹ, čarovatʹ, očarovatʹ, zakoldovyvatʹ, zakoldovatʹ, zaklinatʹ, zaklastʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։