Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ թու•լա•կամ
թույլ կամք ունեցող, կամքը թույլ, կամազուրկ ◆ Իսկականում Հասրաթյանին բնավ չէր էլ անհանգստացնում թուլակամ Սերո Խանզադյան ◆ Մեծ եղբայրը՝ Վերգոն՝ վախկոտ, թուլակամ (Մկրտիչ Խերանյան)
անհաստատակամ, անվճռական, փոփոխամիտ, կամազուրկ
(հզվդ․) (բրբ․)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
