թունդ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թունդ 

թունդ1[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *(s)tund-` *(s)teu- «հրել, խփել» արմատի *-d աճականով (*(s)teu-d-) և *-n ռնգային ձևից. հմմտ. հին հնդկերեն tundatē, tudati «հրում է, խթանում է», լատիներեն tundō «խփել, հրել»։

Գոյական[խմբագրել]

  1. թնդալու ձայնը, թնդյուն, թինդ
  2. (փխբ․) ոգևորություն, խանդավառուրյուն
  3. բարկություն, ցասում (այժմ գործածական է միայն հարադրական բայերի մեջ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս թնդյուն
  2. ոգևորություն խանդավառություն
  3. ցասում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թունդ առնել
    1. տրոփել, ուժգնորեն բաբախել
    2. հուզվել
    3. բորբոքվել, սաստկանալ
    4. ցասումով լցվել
  2. էունդ ելնել -թնդալ
    1. բաբախել, տրոփել
    2. անակնկալ մի բանից վախենալով վեր թռչել
    3. մոլեգնել
  3. թունդ հանել -
    1. թնդացնել
    2. բաբախեցնելտրոփել տալ
  4. հանկարծական վախից վեր թռչել տալ
    1. մոլեգնեցնել
    2. հուզել

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Թարգմանություն

թունդ 2[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն՝ պարսկերեն tund:

Ածական[խմբագրել]

  1. խիստ ազդու, բարկ, կծու
  2. բարկացկոտ, խիստ
  3. մուգ (գույնի մասին)
  4. ուժեղ, ուժգին, սաստիկ
  5. ծայրահող, մոլի ◆ Թունդ միապետական
  6. (փխբ․) դաժան ◆ Շատ թունդ ինքնաքննադատություն ես ծավալում։ (Նաիրի Զարյան)
  7. (փխբ․) բուռն, տաք թեժ ◆ Թունդ վեճ՝ կռիվ։
  8. (փխբ․) երբ կամ որտեղ որևէ բան բուռն կերպով տեղի է ունենում (ժամանակ, միջոցին, տեղը և նման բառերի հետ)
  9. (փխբ․) կոպիտ, գռելիտ, գռեհիկ, անվայել ◆ Թունդ հայհորանք։
  10. (փխբ․) կատաղի, մոլեգին ◆ Թունդ ծեծ
  11. (փխբ․) ազդու, ներգործելու մեծ զորություն ունեցող ◆ Թունդ հրաման՝ կարգադրություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բարկ, կտրուկ (ժղ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=թունդ&oldid=1744940» էջից