Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *touok- կամ *tou- (եթե թոգ ձևը նախնական է)՝ *tēu «ուռչել» արմատից․ հմմտ․ լատիներեն tuccetum «մի տեսակ երշիկ», հին վերին գերմաներեն dioh, հին անգլերեն thigh «ազդր, զիստ», միջին իռլանդերեն tōn (tūknā) «հետույք», լատվիերեն tūks «ուռուցք», հին սլավոներեն tukə «ճարպ»։
Գոյական
(առավել. հոգն.) մարդու և ողնաշարավոր կենդանիների շնչառության գործարանը, որ գտնվում է կրծքի խոռոչում ◆ Ծերունին հազում էր, խշշում էր կրծքի վանդակը, կարծես թոքերի փոխարեն ոսկորներով լի չոր պարկեր էին։ (Ակսել Բակունց)◆ Թոքերը գրավում էին կրծքի գրեթե ամբողջ խառոչը։ (Դասագիրք)
(բժշկ․) թոքերի ածխակալում, թոքերի մեջ ածխափոշու մասնիկների նստվածքից առաջացող հիվանդություն
(բժշկ․) թոքերի բորբոքում՝ թոքաբորբ
թոքին տալ՝ հևալ
հազալ
(խոհր․) կենդանիների, թռչունների ներքին օրգան, ենթամթերք, պատրաստում են զանազան կերակուրներ
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
