Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թըր•ծել

Ստուգաբանություն

բարձր ջերմության ներգործության ենթարկել՝ այրել կարծրություն տալու համար ◆ Մարգարիտը… խնդրեց, որ առանձին խնամքով թրծի Հովնաթանի հուշարձանը։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Գավաթներն ու գինու կթղաները… թրծում էին հենց այդտեղ քուրաների վրա։ Ստեփան Զորյան
կոփել, դաստիարակել, վարժեցնել, հմտացնել (փխբ․) ◆ Հարավային բոցակեզ արեգակը այրել, թրծել է նրան որպես մի անոթ, որ դրած է բրուտի մշտավառ քուրայի մեջ։ ◆ Ով է նա, որ ինձ հետ մեկտեղ պիտի հոգիդ այնպես թրծի, որ դու կյանքում միշտ վեր ձգտես։ (Գևորգ Էմին)
գործածելով հարկ եղած հատկությունները տալ։ Զենքերը դեռ չէին թրծել կռվում (փխբ․) ◆ Նոր զենքերը կռվում պետք է թրծել:
կերտել, շինել (փխբ․) ◆ Մեր հին բրուտները հայրենի կավից են թրծել հայ օջախների փլատակների տակից հանված գեղեցիկ հախճապակյա ու ճենապակյա իրերը։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ torrefy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ обжигать, обжечь (ru) ‎(obžigatʹ, obžečʹ), закалить, ковать, выковать (ru) ‎(zakalitʹ, kovatʹ, vykovatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։