թրծուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թ(ը)ր•ծուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. թրծված ◆ Երեսը արևուն դարձուց ու ճամբա ինկավ, քայլելով առանց տրեխի ինչպես սուրբերը, զորս տեսած էր, ու մեջքեն անցուցած կաշեպարկ մը ու թրծուն կավե սափորիկ մը (Միսաք Մեծարենց)
  2. թրծվող, թրծվելու հատկություն ունեցող, թրծունակ
  3. կոփված (փխբ․)
  4. կերտված (փխբ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս թրծունակ
  2. տե՛ս կոփված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]