Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թքո•տել

Ստուգաբանություն

թուք քսել, թքով թրջել
թքոտ անել, թքով կեղտոտել
հաճախակի կամ զանազան տեղեր թքել
(ժղ․) թուքումուր թափել մեկի գլխին
(փխբ․) (ժղ․) փոքր քանակությամբ և ընդհատաբար ◆ Քոթուկը ծտտին զարմացած կանգնեց… քոթուկը վեր գցեց ու՝ թու՛ հա թու՛, թու՛ հա թու՛, մարդի նման թքոտում է։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Նրանք արդեն զորաանի շուրջը խմբված թքոտում էին ու չարախնդում։ Ստեփան Զորյան, ◆ Պանինը թքոտեց, որպե մթնաձորի արջ։ (Ակսել Բակունց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ beslaver գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ слюнить (ru) ‎(sljunitʹ), слюнявить (ru) ‎(sljunjavitʹ), наслюнявить (ru) ‎(nasljunjavitʹ), заплевать (ru) ‎(zaplevatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։