թևաբաց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛvɑˈbɑt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•վա•բաց 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. թևերը բացած՝ տարածած◆ Եվ ինչպես հպարտ արծիվ թևաբաց՝ կանգնած անվեհեր բարձր քարափում… Մի քաջ աղջիկ է թափով կրակում։ (Գեղամ Սարյան) ◆ Ոսկյա աղավնու բերանից էին կաթեցնում մեռոնը՝ թևաբաց ոսկյա աղավնու։ (Վահան Թոթովենց)
  2. (փխբ․) (բնստ․) կատաղի սլացքով, սանձակոտոր
  3. (փխբ․) ազատ, անկաշկանդ ◆ Մեր ոգին նաիրյան, որ գիտեր լոկ մորմոք ու լաց, առաջին անգամ թևաբաց սավառնեց աշխարհում համայն։ Եղիշե Չարենց ◆ Նժույգները… ճախրում էին թևաբաց ու մրրկասլաց։ Ստեփան Զորյան ◆ Թևաբաց հածում էին նրանք անծանոթ ծովերի վրա։ (Ավետիք Իսահակյան)
  4. (փխբ․) գրկաբաց ◆ Բարեկամը, որ խանդավառ, գործունյա աղմկարար երիտասարադ մըն էր… Թևաբաց ընդունեց նրան։ «Երևանյան օրեր»
  5. (հզվդ․) թևերը կռները բաց՝ մերկ, հոլանի ◆ Թավուտին մեջ թևաբաց ահա տեսիլդ է կայներ։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Թևաբաց աղջիկները շրջում էին ծառուղիներում։
  6. (փխբ․) տարածուն, փռված, ծավալուն ◆ Առաջավոր գարնան քնքուշ, ցողաթարմ տրտմություն է, որ թևաբաց առեր կայներ է դաշտին երեսը։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Երիտասարդ էր․ գեղեցիկ նշաձև աչքերի վրա թևաբաց հոնքեր։ Գուրգեն Մահարի

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս գրկաբաց
  2. տե՛ս թեթևատարած
  3. տե՛ս մերկաթև, հոլանի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

|}

|}

Աղբյուրներ[խմբագրել]