Հայերեն

ՄՀԱ՝ [tʰɛvɑˈbɑt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•վա•բաց

Ստուգաբանություն

Ածական

թևերը բացած՝ տարածած◆ Եվ ինչպես հպարտ արծիվ թևաբաց՝ կանգնած անվեհեր բարձր քարափում… Մի քաջ աղջիկ է թափով կրակում։ (Գեղամ Սարյան) ◆ Ոսկյա աղավնու բերանից էին կաթեցնում մեռոնը՝ թևաբաց ոսկյա աղավնու։ (Վահան Թոթովենց)
(փխբ․) (բնստ․) կատաղի սլացքով, սանձակոտոր
(փխբ․) ազատ, անկաշկանդ ◆ Մեր ոգին նաիրյան, որ գիտեր լոկ մորմոք ու լաց, առաջին անգամ թևաբաց սավառնեց աշխարհում համայն։ Եղիշե Չարենց ◆ Նժույգները… ճախրում էին թևաբաց ու մրրկասլաց։ Ստեփան Զորյան ◆ Թևաբաց հածում էին նրանք անծանոթ ծովերի վրա։ (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) գրկաբաց ◆ Բարեկամը, որ խանդավառ, գործունյա աղմկարար երիտասարադ մըն էր… Թևաբաց ընդունեց նրան։ «Երևանյան օրեր»
(հզվդ․) թևերը կռները բաց՝ մերկ, հոլանի ◆ Թավուտին մեջ թևաբաց ահա տեսիլդ է կայներ։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Թևաբաց աղջիկները շրջում էին ծառուղիներում։
(փխբ․) տարածուն, փռված, ծավալուն ◆ Առաջավոր գարնան քնքուշ, ցողաթարմ տրտմություն է, որ թևաբաց առեր կայներ է դաշտին երեսը։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Երիտասարդ էր․ գեղեցիկ նշաձև աչքերի վրա թևաբաց հոնքեր։ Գուրգեն Մահարի

Հոմանիշներ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

թևաբաց
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ с распростёртыми крыльяыми (ru) ‎(s rasprostjórtymi krylʹjaymi) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

|}

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ с обнажёнными руками (ru) ‎(s obnažónnymi rukami) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

|}

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ с распростёртыми объятиями (ru) ‎(s rasprostjórtymi obʺjatijami) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։