ժամագիրք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑˈɡiɾkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•մա•գիրք
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ( եկեղ. ) եկեղեցական արարողությունների ժամանակ կատարվող ու երգվող աղոթքները, մաղթանքները, սաղմոսներն ու երգերը պարունակող գիրք ◆ Իսկ տերտերը չի կարող ասել, թե ժամագրքի այս երեսին ինչ աղոթք է գրած։ (Ակսել Բակունց) ◆ Քաշված այրերու մեջ՝ լուսնի տակ կարդացին ժամագրքեր խնկաբույր։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Աշակերտներից մի քանիսը այբբենարան էին կարդում, մի քանիսը Սաղմոս և միյուսները ժամագիրք: (Գաբրիել Տեր-Հովհաննիսյան)
- Պաշտամունքի սպասավորների համար ուղեցույց ծառայող և ժամերգության ու պատարագի կարգը բովանդակող գիրք։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ( եկեղ. ) աղոթագիրք
- աղոտամատույց
- սաղմոսագիրք
- ճաշոց
- ժամգիրք ( եկեղեցական արարողությունների ժամանակ կատարվող աղոթքների, սաղմոսների գիրք )
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։