Jump to content

ժամանակավորություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑnɑkɑvɔɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժամանակաւորութիւն

վանկեր՝ ժամ•ա•նա•կա•վո•րու•թյուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ժամանակավոր լինելը, ժամանակավոր բնույթ կրելը ◆ Այդ շենքերի ժամնակավորությունը սկզբից էր վճռված։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]