ժամավաճառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑvɑˈt͡ʃɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•մա•վա•ճառ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) ժամանակ վատնող, անօգուտ՝ ապարդյուն կերպով ժամանակը ծախսող՝ փչացնող՝ վատնող ◆ Ժամավաճառ մի լինիր խոսքով, այլ մեկնիր իսկույն։ Շեքսպիր , ◆ Ինչու՞ առաջուց չէիք ասում, որ իզուր ժամավաճառ չլինեի կարդալով։ (Նար-Դոս), ◆ Բյաց անօգուտ խոսքերով ժամավաճառ չըլլան։ «Երևանյան օրեր»
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ժամավաճառ լինել՝ ըլլալ- ժամանակը ծախսել չնչին բաների վրա՝ զուր տեղը ժամանակ վատնելը
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։