ժամացույց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑˈt͡sʰujt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժամացոյց
վանկեր՝ ժա•մա•ցու•յց
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- մեկ օրվա սհմաններում ժամանակը որոշելու սարած ◆ Գրասեղանի վրա ճկճկում էր նիկելե մի փոքրիկ, կանացի ժամացույց։ (Նար-Դոս)
- (աստղգ) երկնակամարի հարավային կիսագնդի համաստեղություններից մեկը ◆ Վահանը նայեց ժամացույցին և զարմացավ տեսենելով որ արդեն երեկոյան ժամը հինգն է։ (Մուրացան) ◆ Վերջապես զինվորանոցի ժամացույցը զարկեց ցանկալի երկու ժամ։ (Մուրացան) ◆ Մագիստրալի աշտարակից ժամացույցը խփում էր կես գիշեր, երբ նա տուն վերադարձավ։ (Ակսել Բակունց)
- ժամացուցի արշավ, (բնստ) ժամանակի արագ և աննկատելի ընթացք ժամացույցի պես աշխատել ◆ Սամվելը մոտեցավ լուսամուտին, այնտեղից նայեց դեպի հանդիպակաց աշտարակը որի կողքին ագուցած էր արևքարա ժամացույց։ (Րաֆֆի)
- ճշգըրիտ կերպով աշխատել
- ճշտակատար լինել
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- պահացույց (գվռ) ջահա, ջահրա
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։