Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժայ•ռա•յին

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ժայռին հատուկ, ժայռի ◆ Անտառածածկ կիրճերի կողքին տարածված են բազմաթիվ սեպաձև լեռնագադաթներ, սրածայր ժայռային կատարներ։ (Դասագիրք)
ժայռից բաղկացած՝ գոյացած՝ ձևացած, ժայռեղեն◆ Ժայռային մանր ու խոշոր քարերը զառիվայրով ցած էին գլորվել և լցվել ձորը։
ժառի մեջ կամ վրա գտնվող՝ տեղի ունեցող՝ ապրող
ժայռերի վրա աճած ◆ Ժայռային խոտերը
ժայռագույն, թուխ կարմրավուն ◆ Աշուրը կարճահասակ էր, բայց լայնաթիկունք, ոսկրոտ… ժայռային մուգ-կապույտ ու խոշոր աչքերով։ (Վահան Թոթովենց)
(փխբ․) ժայռի նման ամուր, շատ ամուր
(փխբ․) ծայռի նման, անողոք, քար, անգութ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ rock գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Скальный (ru) ‎(Skalʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։