Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժայ•ռե•ղեն

Ստուգաբանություն

ժայռ հանդիսացող՝ ներկայացնող ◆ Ժայռեղեն բարձունք ◆ Գալիս եմ այժմ նվիրական Սինայի ժայռեղեն կատարից։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Մի ժայռեղեն սար առավ մեզ Մինչև երկինք վեր բարձրացրեց։ Հովհաննես Թումանյան
ժայռից սարքած՝ կերտած՝ պատրաստած ◆ Ժայռեղենկոթող։ ◆ Այդտեղից ժայռեղեն միջանցքը տանում է դեպի ձախ։ (Սուրեն Այվազյան) ◆ Մի ժայռաբեկորի վրա ցցված է ժայռեղեն անգղ՝ միջնաբերդը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
ժայռից (ժայռերից) գոյացած՝ կազմված ◆ Ժայռեղեն պատնեշ։
(փխբ․) ժայռի նման, հսկայական, վիթխարի ◆ Ժայռեղեն ծանրություն։
(փխբ․) ամուր, հաստատուն, աննկուն, անհողդողդ ◆ Ժայռեղեն կամք։
(փխբ․) անգութ, անողոք, քար
(փխբ․) անկարեկից, ոչ փափկասիրտ
(փխբ․) անդրդվելի, համառ, կամակոր, անկոտրում
ժայռոտ ◆ Դպրոցի ժայռեղեն միջակայքում նորատնկիներ կան։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ rock գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Скальный (ru) ‎(Skalʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։