ժանիքավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑnikʰɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•նի•քա•վոր
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ժանիքներ ունեցող ◆ Ժանիքավոր վարազ։ ◆ Ժանիքավոր փիղ։
- ատամներ ունեցող, ատամնավոր ◆ Իսկ բարձունքը ժանիքավոր հպարտ հասել է ամպերին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գացինք կարելու այն վերքերը, զորս ստացած էր ձեր հայրը, հանգչելով լեռներու ժանիքավոր կատարներու վրա։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Բայց մինչև անգամ երկնի եզերքում նույն ժանիքավոր անտառն է ձգվում։ Հովհաննես Թումանյան
- կեռ ունեցող, կեռավոր, ճանկավոր ◆ Երկաթե ժանիքավոր կարթերով նրանց գլուխն ու մարմինը շամփրելով դեպի վեր էին քաշում և չարաչար սատակում։ Մ
- զոռբա, զորեղ
- փխբ. Մռայլ թթված դեմք ունեցող
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ժանևոր
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։